آخرین مراحل انتظار/جلسه دوم/حجت الاسلام پناهیان
در ادامه بخش‌هایی از دومین روز سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان در حسینیه آیت الله حق‌شناس(ره) با موضوع «آخرین مراحل انتظار» را به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بیان معنوی می‌خوانید:
خاصیت دوران غربال این است که به‌سادگی نمی‌شود به کسی اعتماد کرد
دورۀ آغاز گسترش اسلام دورۀ خالص‌سازی نیست، لذا هر کسی مسلمان شد از او استقبال می‌شود. اما بعد از مدتی، نوبت غربال می‌رسد تا ظالمین و منافقین جدا شوند. خاصیت دوران غربال این است که به‌سادگی نمی‌شود به کسی اعتماد کرد. کمااینکه بعداً معلوم شد افراد باسابقه‌ای مثل طلحه و زبیر هم قابل اعتماد نبودند.
انقلاب ما وارد دوران خالص‌سازی شده؛ خالص‌سازی برای پاک‌سازی جبهۀ درونی
اوایل انقلاب، صرفاً دنبال مسلمان می‌گشتیم و هر کسی می‌گفت «من اسلام را قبول دارم» مردم به شوق می‌آمدند. در آن دوره، بدترین آدم‌هایی که فقط اسلام را قبول داشتند، رییس‌جمهور این مملکت شدند و بعد معلوم شد که حقوق‌بگیر ماهیانۀ سازمان سیا هستند! ولی امروز اگر بنا باشد دوران خالص‌سازی در میان ما آغاز شود، در یک فضای متفاوتی قرار خواهیم گرفت.
ما الان وارد دوران خالص‌سازی شده‌ایم؛ خالص‌سازی برای پاک‌سازی جبهۀ درونی. شبیه اتفاقی که در زمان پیامبر اسلام(ص) و امیرالمؤمنین(ع) افتاد. الان دیگر شیعه و حزب‌اللهی بودن، گریه کردن برای اهل‌بیت(ع) و فداکاری و جهاد در راه خدا، زیاد هنر نیست؛ اسلام این‌قدر یار پیدا کرده که دیگر دنبال سیاهی‌لشکر نیستیم! این فضای آخرین مراحل انتظار است.
آخرین مراحل انتظار، آخرین مراحلی نیست که شما در آسودگی به‌سر ببرید، بلکه دوران خالص‌سازی است. دوران درگیریِ محض حق و باطل نیست، بلکه دوران درگیری حق با «شبهِ حق» است.
آخرین مراحل انتظار، دوران خالص‌سازی و درگیری حق با «شبهِ حق» است
در روایات مربوط به آخرالزمان و آخرین مراحل انتظار، تقریباً روایتی ندیده‌ام که حرفی از مواجۀ اسلام و کفر در میان باشد، بلکه درگیری بین اسلام و اسلام مطرح است. حتی درگیری اصلی بین کسانی است که اهل‌بیت
(ع) را قبول دارند. اما چرا؟ فلسفه‌اش این است که اگر یک گروه مخلصِ منسجم وجود داشته باشند، نور و منطق و الگوی رفتاری آنها، جهان را فتح خواهد کرد؛ زیاد نیاز به چیز دیگری نیست.
«جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِل»(اسراء/81) یعنی برای از بین بردن باطل، آمدن و دیده شدن حق کافی است؛ نیازی به نبرد چندانی نیست. و این دلالت می‌کند بر اینکه نبرد چندانی بین حق و باطل، شکل نخواهد گرفت. فکر نکنید که هر وقت حق به‌پا شد حتماً باید با باطل جنگ کند. نبرد بین حق و باطل برای این است که جبهۀ حق، یک‌مقدار به خودش بیاید، قوی بشود، و الا این نبرد ضرورت ندارد.
هر کسی-حتی بدون آگاهی از اسلام- به ارکان و ساختار تمدن غرب نگاه کند، می‌فهمد که این باطل نابودشدنی است و نمی‌تواند دوام داشته باشد «إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقا»(اسراء/81) یعنی باطل از درون استعداد متلاشی شدن دارد و آمادۀ نابودن شدن است.
خدا جامعۀ حقی را که در آن حق و باطل قاطی است، سرور عالَم نمی‌کند؛ باید «جامعۀ حقِ محض» باشد
بله؛ جامعۀ حق جوامع باطل را نابود می‌کند، اما این جامعۀ حق باید «جامعۀ حقِ محض» باشد، نه جامعه‌ای که هنوز ناخالصی‌ها و نفاق، از آن بیرون نرفته باشد. خدا جامعۀ حقی را که در آن حق و باطل قاطی است، سرور عالَم نمی‌کند؛ آن‌هم جامعه‌ای که در آن مذهبی غیرحزب‌اللهی که خودش را حق می‌داند، حزب‌اللهی‌نما، و حزب‌اللهی ای که اشتباهات فاحش دارد و همگی وجود دارند!
علی(ع): برای تشخیص راه درست، باید کسانی که از راه درست منحرف می‌شوند را بشناسید!
ما می‌خواهیم آخرین مراحل انتظار را در وجهِ سلبی‌اش-و مشکلاتی که باید با آنها مواجه شویم- بررسی کنیم. این مشکلات، دیدنِ خرابی‌های درونی است که باید از آنها عبور کنیم. امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «شما راه سعادت را نمی‌شناسید، مگر زمانی‌که بشناسید چه کسانی راه سعادت را ترک می‌کنند و نمی‌توانید به میثاق کتاب خدا معرفت پیدا کنید مگر اینکه ببینید چه کسانی میثاق قرآن را نقض می‌کنند»(کافی/8/390) یعنی باید کسانی که منحرف می‌شوند را بشناسیم تا راه هدایت را بشناسیم. اگر اینها را نشناسیم، همین‌ها ما را از راه راست منحرف می‌کنند؛ آن‌هم با قرآن!
منبع :سایت حجت الاسلام پناهیان
۰ دیدگاه