جهاد تبیین - جلسه چهارم/حجت الاسلام پناهیان
اصلاً چرا تبیین لازم است؟ چون مسیر هدایت، پیچیدگی دارد/ پیچیده‌ترین بخشی که نیاز به تبیین دارد، عرصۀ سیاسی است که محلّ مظلومیت اولیاء خداست
حضرت معصومه(س) بیش از دیگر امامزادگان به نبوغ علمی و معرفت دینی معروف هستند
ممکن است این سؤال در ذهن بسیاری از مردم پیش بیاید که چرا در بین این‌همه امامزادگان عظیم‌الشأنی که در ایران اسلامی حضور دارند، حرم حضرت معصومه(س) این‌قدر مورد توجه علما قرار گرفته است؟ چون اهتمامی که نسبت به حرم حضرت معصومه(س) صورت گرفته است، اتفاقی نیست که توسط عوام رخ داده باشد. اینجا مهد علم و فقاهت و معرفت است و شما می‌بینید که بزرگان اهل علم، اینچنین به این امامزادۀ عظیم‌الشأن احترام می‌گذارند و به واسطۀ احترامی که علما برای حضرت معصومه(س) قائل هستند میدان برای احترامی که مردم باید برای اهل‌بیت(ع) بگذارند وسیع شده است.
این احترام ویژه نه به این دلیل است که ایشان دختر هستند، نه به این دلیل است که ایشان فرزند امام موسی بن جعفر(ع) هستند، بلکه به این دلیل است که این امامزادۀ عظیم‌الشأن بیش از دیگر امامزادگان به نبوغ علمی و معرفت دینی موصوف و معروف هستند. نقل شده است که وقتی سن ایشان کمتر از ده سال بود در ایامی که امام موسی بن جعفر(ع) در خانه نبودند، شیعیان به خانه امام آمدند تا سؤال‌های فقهی خودشان را بپرسند، این بانوی گرامی از پشت پرده به سؤال‌های مردم پاسخ دادند. بعداً مردم امام موسی بن جعفر(ع) را دیدند و به حضرت عرض کردند دختر گرامی شما در نبود شما اینچنین به سؤال‌های ما پاسخ دادند. حضرت پاسخ‌ها را دیدند و فرمودند: «فداها أبوها» پدرش به فدای او که دقیق و درست پاسخ داده است. ممکن است یکی دوبار بیشتر نقل نشده باشد که مردم از حضرت فاطمۀ معصومه(س) سؤال دینی می‌پرسیدند و حضرت جواب می‌دادند؛ ولی همین یکی دو بار نشان می‌دهد او آمادگی پاسخ به همۀ سؤالات شیعیان را داشتند. پس شما در واقع به زیارت یک نابغه در خاندان اهل‌بیت عصمت و طهارت آمده‌اید و میلاد او را گرامی داشته‌اید.
در ایران اسلامی که محترم‌ترین امامزاده یک دختر است، جریا‌ن‌های فمنیستی جایگاهی ندارند
جدای از این فضیلت بسیار مهم که باعث شده است شما با این زیارت، درواقع به علم، فقاهت و معرفت دینی احترام بگذارید، حقیقت دیگری که آشکار می‌شود این است که علما این‌قدر روشنفکر هستند و این‌قدر با دید باز انسانی نگاه می‌کنند که برای‌شان فرقی ندارد این امامزادۀ عظیم‌الشأن دختر است یا پسر. در نزد آنها فرقی بین دختر و پسر نیست. این حرف‌ها مال جوامع غربی است که زن را ذلیل و تبدیل به ابزار می‌کنند. در جامعۀ اسلامی ابداً این‌طور نیست. برادران حضرت فاطمۀ معصومه(س) هم در قم هستند، اما اینچنین گرامی داشته نمی‌شوند. اینجا مهد علم است، بین زن و مرد فرقی قائل نیستند. در جوامع عقب‌افتادۀ غربی این‌قدر زن را تحقیر کرده‌اند که در آنجا جریان‌هایی فمنیستی راه می‌افتد. در ایران اسلامی به جریا‌ن‌های فمنیستی نیازی نیست، برای اینکه محترم‌ترین امامزاده یک دختر است و این سنت و سیرۀ حسنه را علماء اسلام بنا نهاده‌اند. این نکته خیلی برجسته است و مایۀ افتخار اهل علم و مایۀ افتخار شیعیان است.
وقتی دست سه امام بسته بود، خدا عَلَم را به دوش سه زن از اهل‌بیت(ع) قرار داد تا از دین دفاع کنند
فضیلت دیگری که در کنار همۀ فضائل باید برای حضرت معصومه(س) در نظر گرفت، بحث مختصری است که خدمت سروران خودم تقدیم می‌کنم. در سه مقطع زمانی در زمان ائمۀ هدی(ع) دست سه امام بسته بود که نام مبارک هر سه امام هم «علی» بود؛ علی بن ابی‌طالب، علی بن الحسین و علی بن موسی الرضا (علیهم آلاف التحیة و الثناء). در هر سه مقطع در لحظه‌های بحرانی و حساس، سه زن برای دفاع از دین قیام کردند. هر کدام در قیام خود به گونه‌ای صدمه خوردند و البته در تاریخ اثر گذاشتند.
در زمان بسته‌بودن دستان علی بن ابی‌طالب(ع) فاطمۀ مرضیه(س) قیام کردند که به شهادت حضرت زهراء(س) منجر شد. در زمان بسته‌بودن دستان علی بن الحسین امام سجاد(ع)، زینب کبری(س) قیام کردند. آن قیام هم با صدمات و مصیبت‌های فراوان همراه بود. در زمان بسته‌بودن دستان علی بن موسی الرضا(ع) و تبعید ناروای ایشان به مرو، فاطمۀ معصومه قیام کردند و این قیام منجر به صدمات و بلکه شهادت ایشان شد. این اتفاقات تصادفی نیست و خیلی معنا دارد. وقتی آنچنان عرصه بر یک امام تنگ می‌شود که نمی‌تواند اقدامی انجام بدهد و نمی‌گذارند آن امام، حرکتی بکند، خداوند عَلَم را به دوش زنانی از اهل‌بیت(ع) قرار داده است و آنها قیام کرده‌اند و اثر گذاشته‌اند.
اگر حرکت حضرت معصومه(س) از مدینه به مرو اثر سیاسی نداشت، به کاروان ایشان حمله نمی‌شد
ما از جزئیات تاریخ خبر نداریم اما اگر حرکت حضرت فاطمۀ معصومه(س) از مدینه به مرو اثر نداشت، به کاروان ایشان حمله نمی‌کردند و بنا بر برخی احتمالات تاریخی، ایشان را مسموم نمی‌کردند بلکه اجازه می‌دادند این خواهر به برادرش امام رضا(ع) برسد. این حرکت از جانب حضرت فاطمۀ معصومه(س) که در زمان پدر در علم و معرفت شهرۀ آفاق شده بودند، حرکتی بود اگر به سرانجام می‌رسید نتایج عجیبی می‌توانست ایجاد بکند، می‌توانست غربت امام رضا(ع) را در مرو بیش از آنچه اتفاق افتاد، برطرف کند و چه‌بسا موجب قدرت علی بن موسی الرضا(ع) بشود. اگر این‌طور نبود چرا سربازان مأمون به این کاروان حمله کردند؟ چرا نگذشتند این خواهر برود در کنار برادرش قرار بگیرد؟ معلوم است این خواهر نقش ویژه‌ای دارد و حرکتش معنای سیاسی دارد.
حرکت حضرت معصومه برای آقا امام رضا(ع) قدرت‌بخش بود و این معانی کاملاً روشن است. نه بنی‌عباس به سادگی حاضر بودند برای خودشان بدنامی بخرند و با اینکه ادعای محبت اهل‌بیت(ع) داشتند به کاروان اهل‌بیت(ع) حمله کنند و نه اهل‌بیت(ع) بی‌دلیل خطر می‌کردند و در این مسیر قدم برمی‌داشتند. حتماً حضرت فاطمۀ معصومه(س) احساس تکلیف کردند به سمت برادر حرکت کنند. ایشان که در نُه سالگی فقیه بود، کاری صرفاً از سرِ عاطفه یا تفنن انجام نمی‌دهد. حتماً برای یاری برادر و امام زمان خودش احساس تکلیف کرده بود که به سمت مرو حرکت کرد.
مردمانی که در خطۀ مرو و اطراف آن بودند آشنای با اهل‌بیت(ع) نبودند. بعدها در شهادت حضرت علی بن موسی الرضا (آلاف التحیة والثناء) وقتی حرکت زنان نوغان و آن اتفاق‌ها افتاد معلوم شد اگر این خواهر به برادر می‌رسید و زینب‌وار کنار حسینِ زمان خود می‌ایستاد و قد عَلم می‌کرد، آثارش از نظر اجتماعی در زمان خودش بیشتر از زمان حضرت زینب(س) بود. آن‌وقت اگر مأمون امام رضا(ع) را به شهادت رساند، چه برخودی می‌توانست با فاطمۀ معصومه(س) انجام بدهد؟! اگر فاطمۀ معصومه(س) در مواجهه با مردم در طول این مسیر مانند، آنچه برای آقا علی بن موسی الرضا(ع) در نیشابور اتفاق افتاد که حدیث سلسلة الذهب را بر مردم قرائت کردند، در هر شهر و دیاری یک حدیث سلسلة الذهب فاطمی نقل می‌کرد که سلسلۀ راویان آن از فاطمیون شروع بشود و به حضرت فاطمۀ زهرا(س) برسد، آن‌وقت دودمان بنی‌العباس برچیده می‌شد.
قیام زنان برای جهاد تبیین مؤثرتر از قیام مردان است
شاید این موضوع، درسی برای زمانۀ ما باشد که امروز در جهاد تبیین گاهی از اوقات ممکن است زنان بتوانند در جامعه کارهایی انجام بدهند که از دست مردان برنمی‌آید. قیام زن‌ها علیه باطل یقیناً مؤثرتر از قیام مردان است و اثر اجتماعی‌اش بالاتر است. خانم‌ها ننشینند نگاه کنند که آقایان چه می‌کنند، تا دنبال آنها بروند یا بگویند قیام آقایان کفایت می‌کند! جهاد تبیین یک واجب عینی است یعنی اگر همۀ مردان هم به جهاد تبیین عمل کنند –که البته نمی‌کنند- تکلیف از زنان برداشته نمی‌شود. در سایه‌سار مقدس و نورانی حرم حضرت معصومه(س)، این مطلب را عرض بکنم که اگر جهاد تبیین واجب فوری و عینی است بر زنان هم واجب است، همچنانی که بر مردان واجب است. اگر مردان قیام کنند این بار از دوش زنان برداشته نمی‌شود و تکلیف رفع نمی‌شود، بر اساس اینکه به دلایل مختلف قیام زنان به جهاد تبیین مؤثرتر از قیام مردان است، باید گفت جهاد تبیین بر زنان مؤمن واجب‌تر و اولویتش بیشتر است.
اگر زنان همین الآن در جامعۀ خودمان علیه یک باطل، محکم قیام کنند، کسی جلودارشان نیست و تأثیرش جهانی است. در هر موضوعی اگر مردان تظاهرات چندهزار نفره هم بکنند به اندازه اقدام زنان تأثیر ندارد. پس یک‌وقت زن‌ها به حاشیه رانده نشوند. در روایات آخرالزمان هست که زنانی که در خانه هستند می‌توانند بر اساس قرآن و سنت پیامبر(ص) حکم شرع را بیان کنند چون دارای حکمت هستند «تُؤْتَوْنَ الْحِکْمَةَ فِی زَمَانِهِ حَتَّى إِنَّ الْمَرْأَةَ لَتَقْضِی فِی بَیْتِهَا بِکِتَابِ اللَّهِ تَعَالَى وَ سُنَّةِ رَسُولِ اللَّه(ص)» (الغیبة، نعمانی/ص239). زنان حکیم قدرت تشخیص تکلیف دارند. اثر کار زنان بالاتر از مردان است. همان‌طور که عرض کردم وقتی سه امام در اوج حصر قرار گرفتند، سه زن در اهل‌بیت عصمت و طهارت قیام کردند. این یعنی جلوی کار زنان و اثر قیام زنان را نمی‌شود گرفت. البته آن سه زن بزرگوار یعنی حضرت فاطمۀ زهرا(س)، حضرت زینب کبری(س) و حضرت فاطمۀ معصومه(س) در اوج و در قله هستند، اما خداوند متعال اِبایی ندارند رسول‌خدا(ص) را که بالاتر از همۀ اولیاء خدا هستند اسوۀ ما معرفی بکنند «لَقَدْ کانَ لَکُمْ فی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَة» (احزاب،21)
اگر در امر به معروف و نهی از منکر یک جمع متحداً یک کلام را نگویند اثر ندارد
بی‌تردید زنان در قیام برای جهاد تبیین مؤثرتر از مردان هستند، خصوصاً اگر در جهاد تبیین، زنان قیام اجتماعی بکنند. در آیات قرآن کریم بعد از توصیۀ به امر به معروف و نهی از منکر می‌فرماید تفرقه نکنید. «وَ لْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلىَ الخَیرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَ أُوْلَئکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ * وَ لَا تَکُونُواْ کاَلَّذِینَ تَفَرَّقُوا» (آل عمران،104و105) معلوم می‌شود که یکی از لوازم مؤثر بودن امر به معروف و نهی از منکر، کار جمعی و اتحاد کلمه است. ما تعبیر «اتحاد کلمه» را اولین بار از حضرت امام شنیدیم که مکرر می‌فرمود «اتحاد کلمه داشته باشید...» اگر در امر به معروف و نهی از منکر یک جمع متحداً یک کلام را نگویند اثر چندانی ندارد.
در همین سرود «سلام فرمانده» اگر این نوجوان‌ها و خانواده‌های گرامی هر کدام در خانه همنوایی می‌کردند و لذت می‌بردند و پای گیرنده‌های خودشان فریاد می‌زدند و سلام فرمانده می‌گفتند این اثر جهانی را نداشت. باید دور هم جمع شد. باید آفرین گفت به مادرانی که اینچنین فرزندانی دارند و وقتی در سلام به مولای‌مان امام زمان ارواحناله‌الفداء رژه‌ای فرهنگی صورت می‌گیرد فرزندان خود را به میدان می‌آورند. اگر این مادران علاقه به امام‌زمان(عج) نداشتند کودکان از کجا متوجه حضرت ولی‌عصر ارواحناله‌الفدا می‌شدند؟ جشن معنوی سلام فرمانده را هرچند توأم با اشک حزن برای غربت امام‌زمان(عج) هست، باید به مادران تبریک گفت. آنها چنین فرزندانی تربیت کردند و به میدان محبت مولای ما امام زمان(ع) آورده‌اند.
زنان جامعۀ ما به الگوی حضرت زهراء(س) در تبلیغ چهره به چهره با همسایگان خود تأسی کنند
وقتی جهاد تبیین بخواهد توسط بانوان گرامی انجام بگیرد، یک مقدار مهارت و یک مقدار فعالیت می‌خواهد. اگر بخواهم الگویی برای جهاد تبیین برای بانوان گرامی تقدیم بکنم، چه الگویی بهتر از صدیقۀ کبری فاطمۀ زهراء(س) که با پهلوی شکسته چهل شبانه‌روز –و در برخی روایات، روزها- درِ خانۀ سران مدینه رفتند و به صورت چهره به چهره با آنها حرف زدند؛ شاید حضرت زهراء(س) با صدها نفر مواجه شده باشند درحالی‌که یقین داشتند هیچ کدام از آنها پاسخی به ایشان نخواهند داد. آن حضرت سی روز سراغ مردم رفتند، هیچ‌کسی جواب نداد ولی خسته نشدند و ده روز دیگر هم ادامه دادند. این کار حضرت زهراء(س) خیلی عجیب است.
زنان جامعۀ ما از الگوی حضرت زهراء(س) در تبلیغ چهره به چهره با همسایگان خود تأسی بکنند، در این صورت، کدام نقطه در این سرزمین باقی می‌ماند که در جهالت به‌سر ببرد؟ کدام نقطه باقی خواهد ماند که خبر پیدا نکند؟ ضمن اینکه باید تبریک گفت به بانوانی که به قول حضرت امام از اول در تظاهرات انقلابی و پیش بردن حرکت انقلاب جلو بودند و جلودار بودند. هنوز کارها تمام نشده و راه زیادی باقی مانده است. تازه جهاد تبیین آغاز شده است.
مطمئن باشید جهاد تبیین مقدمۀ قیام‌های بعدی است که ان‌شاءالله در پیش خواهیم داشت بلکه پای رکاب خودِ حضرت ولی‌عصر ارواحناله‌الفداء باشد. در تبلیغ چهره به چهره است که مخاطب، به‌صورت دانه‌ای انتخاب می‌شود و مطلب مورد نیاز او برای او بیان می‌شود. خانمی آمد خدمت حضرت زهرای اطهر(س) چند تا سؤال کرد. آن خانم گفت دیگر شما را خسته نکنم. حضرت زهراء(س) فرمود اگر سؤال داری ادامه بده. وقتی برای هر سؤالی که به تو جواب می‌دهم خدا برای من پاداش قرار می‌دهد، چرا خسته بشوم!؟
هر منکری را در میان هر قشری از جامعه، به نهی از منکر بانوان جامعه بسپارید
بانوان ما و همین‌طور آقایان نباید تصور کنند، کار تبیین و تبلیغ مربوط به علماست. نخیر؛ همین سرود سلام فرمانده الان مثال بسیاری از بحث‌ها شده است. اگر صدهزار نفر از طلبه‌ها در استادیوم آزادی جمع می‌شدند و سرود سلام فرمانده را اجرا می‌کردند ابداً چنین اثری را که مردم اینچنین ابراز علاقه کردند نداشت. وقتی کلام بر زبان مردم، در دل و احساسات مردم جاری می‌شود تازه آنجا حقّانیت خودش را نشان می‌دهد و الّا اگر کسی از من بشنود ابداً آن تأثیر را ندارد چون می‌گویند شغل تو همین است، تو رفتی طلبه شدی که همین حرف‌ها را بزنی.
حضرت امام(ره) امر تربیت را -شاید بتوان گفت تقریباً- مختصّ بانوان می‌دانند، چون آن‌قدر که مادر با آن احساساتش در تربیت مؤثر است به هیچ وجه، پدر مؤثر نیست. ایشان می‌فرمایند: «دامن مادر بزرگترین مدرسه‌ای است که بچه در آنجا تربیت می‌شود. آنچه که بچه از مادر می‌شنود غیر از آن چیزی است که از معلم می‌شنود. بچه از مادر بهتر می‌شنود تا از معلم. در دامن مادر بهتر تربیت می‌شود تا در جوار پدر؛ تا در جوار معلم. [این] یک وظیفۀ انسانی است، یک وظیفۀ الهی است، یک امر شریف است؛ انسان درست کردن است» (صحیفه امام/ج9/ص293).
همین منطق حضرت امام را برای جامعه هم می‌شود در نظر گرفت. اگر بانوان برای موضوعی فریاد بزنند جامعه هیچ‌وقت دچار سستی نخواهد شد. هر منکری را در میان هر قشری از جامعه، هنرمندانی از آن سوی دنیا یا نابخردانی از این سوی دنیا دیدید، اینها را به نهی از منکر بانوان جامعه بسپارید؛ چیزی از آنها در تاریخ باقی نخواهد ماند. مذمّت بانوان و نهی آنها بر سرِ افرادی که انواع خطاها را دارند کافی است. خیلی از حرف‌ها را بانوان می‌توانند در جامعه منتشر کنند.
بر اساس روایات، به شفاعت حضرت فاطمۀ معصومه(س) همه شیعیان وارد بهشت خواهند شد
روایتی برای شما قرائت کنم که مژدۀ امشب ما باشد، تمنّا و توقع‌مان بالا برود و ان‌شاءالله بهرۀ‌مان بیشتر بشود. امام صادق(ع) می‌فرمایند: «إِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَکَّةُ وَ إِنَّ لِلرَّسُولِ حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِینَةُ وَ إِنَّ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ حَرَماً وَ هُوَ الْکُوفَةُ وَ إِنَّ لَنَا حَرَماً وَ هُوَ بَلْدَةُ قُمَّ وَ سَتُدْفَنُ فِیهَا امْرَأَةٌ مِنْ أَوْلَادِی تُسَمَّى فَاطِمَة فَمَنْ زَارَهَا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّة» (بحار الانوار/ج57/ص216) حرم خدا مکه است؛ حرم رسول‌خدا(ص) مدینه است؛ حرمی امیرالمؤمنین علی(ع) کوفه است؛ بقیۀ ما ائمۀ هدی(ع) حرمی داریم که شهر قم است، زنی از فرزندان من در آنجا مدفون خواهد شد که نامش فاطمه است و هر کس او را زیارت کند بهشت بر او واجب می‌شود.
امام صادق(ع) در روایت مشابه دیگری پس از آنکه مکه، مدینه و کوفه را حرم خدا، پیامبر اکرم(ص) و امیرالمؤمنین(ع) معرفی می‌کند می‌فرماید: «أَلَا وَ إِنَّ قُمَّ الْکُوفَةُ الصَّغِیرَةُ أَلَا إِنَّ لِلْجَنَّةِ ثَمَانِیَةَ أَبْوَابٍ ثَلَاثَةٌ مِنْهَا إِلَى قُمَّ تُقْبَضُ فِیهَا امْرَأَةٌ مِنْ وُلْدِی اسْمُهَا فَاطِمَةُ بِنْتُ مُوسَى وَ تُدْخَلُ بِشَفَاعَتِهَا شِیعَتِی الْجَنَّةَ بِأَجْمَعِهِم» (بحار الانوار/ج57/ص228) بدانید که قم کوفۀ کوچک است، بدانید بهشت هشت در دارد که سه در آن به سوی قم است، زنی از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسی در آنجا از دنیا خواهد رفت؛ بعد این مژدۀ عالی را بشنوید و امشب با این مژده به حضرت فاطمۀ معصومه(س) ابراز ارادت کنید که «تُدْخَلُ بِشَفَاعَتِهَا شِیعَتِی الْجَنَّهَ» به شفاعت حضرت فاطمۀ معصومه(س) شیعیان ما وارد بهشت خواهند شد «بِأَجْمَعِهِمْ»؛ حضرت می‌توانند تمام شیعیان ما را شفاعت کنند! امام صادق(ع) قدرت شفاعت حضرت فاطمۀ معصومه(س) را اینچنین بیان می‌فرمایند.
جایگاه «قم» در نشر معارف دینی در آخرالزمان، طبق برخی روایات
همان طور که می‌دانید قم سرزمین آخرالزمانی است. امام صادق(ع) در روایتی می‌فرماید: «سَتَخْلُو کُوفَةُ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ یَأزِرُ عَنْهَا الْعِلْمُ... ثُمَّ یَظْهَرُ الْعِلْمُ بِبَلْدَةٍ یُقَالُ لَهَا قُمُّ وَ تَصِیرُ مَعْدِناً لِلْعِلْمِ وَ الْفَضْلِ... وَ ذَلِکَ عِنْدَ قُرْبِ ظُهُورِ قَائِمِنَا... فَیُفِیضُ الْعِلْمُ مِنْهُ إِلَى سَائِرِ الْبِلَادِ فِی الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ فَیَتِمُّ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَى الْخَلْقِ حَتَّى لَا یَبْقَى أَحَدٌ عَلَى الْأَرْضِ لَمْ یَبْلُغْ إِلَیْهِ الدِّینُ وَ الْعِلْمُ ثُمَّ یَظْهَرُ الْقَائِمُ ع» (بحار الانوار/ج57/ص213) در آخرالزمان و نزدیک ظهور امام‌زمان(عج) علم از کوفه می‌رود و در شهری به نام قم ظهور می‌کند و قم معدن علم و فضل و محلّ نشر معارف دین قرار می‌گیرد که از آنجا معارف دینی به تمام جهان گسترش پیدا خواهد کرد.
هزاران طلبه از بیش از هفتاد کشور جهان در قم تحصیل کردند و آموزش دیدند و رفتند و یا در حال تحصیل هستند. شاید این موضوع مصداق این روایت باشد. مژده این است که امام(ع) می‌فرماید قم تا ظهور حضرت مرکز نشر معارف دین در جهان باقی خواهد ماند. این نکته هم جالب است که در روایات آمده است که در آخرالزمان قم از فتنه‌ها در امان خواهد بود «إِذَا عَمَّتِ الْبُلْدَانَ الْفِتَنُ فَعَلَیْکُمْ بِقُمَّ وَ حَوَالَیْهَا وَ نَوَاحِیهَا فَإِنَّ الْبَلَاءَ مَدْفُوعٌ عَنْهَا» (بحار الانوار/ج57/ص214)
علمای بزرگی مثل آیت‌الله بهجت بر خود لازم می‌دانستند هر روز به زیارت حضرت معصومه(س) بروند
علاوه بر کلام امام صادق(ع) که بیان شد، ائمۀ دیگری هم مانند امام رضا(ع) دربارۀ زیات حضرت فاطمۀ معصومه(س) فرموده‌اند که ثواب زیارت حضرت فاطمۀ معصومه(س) بهشت است. این نکته هم خیلی عجیب است. شاید درک این سخن برای افراد عادی سخت باشد اما باید به رفتار علماء بزرگ نگاه کرد. یکی از علما می‌گفت من همراه حضرت آیت الله العظمی بهجت به سمت حرم می‌آمدم. در دلم می‌گفتم که چرا ایشان در کهولت سن و با این وضعیت جسمی، خودشان را اذیت می‌کنند و مقیّد هستند هرروز صبح حتماً به عتبه‌بوسی بیایند و زیارت کنند. هفته‌ای یکبار هم می‌شود به زیارت آمد، از راه دور هم می‌شود زیارت کرد.
ایشان می‌گفت داشتم این حرف‌ها را در دلم می‌گفتم، آقا در آستانۀ دری که از میدان آستانه باز می‌شود ایستادند و به من یک نهیب زدند و فرمودند: من بر خودم تکلیف می‌دانم که هرروز به زیارت این بانوی بزرگوار بیایم! یعنی تو فکر کردی من دارم یک لطفی می‌کنم؟ من بر خودم واجب می‌دانم. یعنی ماجرا بزرگتر از آن چیزی است که در ذهن تو هست.
آیت‌الله بهجت، مرمّت حرم حضرت معصومه(س) را مصداق تعظیم شعائر می‌دانستند
تولیت محترم سابق حرم حضرت معصومه(س) به بنده می‌فرمودند چندین بار حضرت آیت الله العظمی بهجت اشاره به گنبد حضرت فاطمۀ معصومه(س) کردند که طلای گنبد یک کمی زدگی پیدا کرده، آن را اصلاح کنید! ایشان می‌فرماید من گفتم اگر بخواهیم این اصلاح را انجام بدهیم باید بانی‌هایی باشند و کلّ گنبد را مرمّت کنیم. آیت الله بهجت فرمودند شما این کار را بکنید بانی‌ها درست می‌شوند. حضرت آیت‌الله العظمی بهجت فقیه عارف، کار کم‌اثر هم نمی‌کنند چه رسد به اینکه کار بیهوده انجام بدهد. ایشان می‌فرمایند ما کار را شروع کردیم و از ایران و اقصی نقاط عالم، مردم برای مرمّت طلای گنبد پول دادند.
حضرت آیت‌الله العظمی بهجت در مرقومه‌ای که در زمان افتتاح گنبد طلای حرم حضرت معصومه(س) نوشتند با اشاره به آیۀ «وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوب» (حج،32) این حرکت را مصداق تعظیم شعائر دانستند. ان‌شاءالله زیارت شما و همۀ زائرانی که به زیارت حضرت معصومه(س) می‌آیند هم مصداق تعظیم شعائر باشد.
منبع : سایت حجت الاسلام پناهیان
۰ دیدگاه